Τρύπα του όζοντος ονομάζεται
το φαινόμενο κατά το οποίο το στρώμα του όζοντος που βρίσκεται στα ανώτερα
στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης μειώνεται σε πάχος πάνω από την Ανταρκτική. Επειδή το λεπτότερο σημείο του είναι πάνω από το
Νότιο Πόλο, η μείωση του πάχους του στρώματος έχει ως αποτέλεσμα την ονομαζόμενη
"τρύπα" στο στρώμα του όζοντος. Λόγω του ότι το όζον προστατεύει από
την ηλιακή ακτινοβολία, απορροφώντας σημαντικό τμήμα της υπεριώδους, η
δημιουργία της τρύπας του όζοντος έχει αρνητικά αποτελέσματα στην ανθρώπινη
υγεία. Επίσης αυξάνει την θερμοκρασία στον πλανήτη και βοηθάει αρνητικά στο λιώσιμο των πάγων.
Βασικότερη αιτία του
φαινομένου είναι αποδεδειγμένα η εκπομπή χλωροφθορανθράκων στην ατμόσφαιρα. Οι χλωροφθοράνθρακες (CFC),
όπως δείχνει και το όνομά του, περιέχουν χλώριο
, το οποίο είναι ιδιαίτερα καταστροφικό για το όζον. Ενδεικτικά, 1 μόριο χλωρίου καταστρέφει μέχρι και 100.000 μόρια όζοντος πριν την αδρανοποίησή του
·
Οι CFC έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, έτσι μεταφέρονται
από την τροπόσφαιρα στην ατμόσφαιρα πριν αδρανοποιηθούν.
·
Εκεί, παρουσία της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας,
διασπώνται ελευθερώνοντας άτομα χλωρίου.
·
Τα άτομα χλωρίου λειτουργούν ως καταλύτες,
επιταχύνοντας την καταστροφή της στοιβάδας του όζοντος.
Οι χλωροφθοράνθρακες
συναντώνται σε ψυκτικές συσκευές (ψυγεία, κλιματιστικά) και σε σπρέι. Η εκπομπή
τους, για προφανείς λόγους, είναι μεγαλύτερη σε πυκνοκατοικημένες και
βιομηχανικές περιοχές.
·
Αποτελεί τη βασικότερη αιτία για το μελάνωμα, μια
μορφή θανατηφόρου καρκίνου του δέρματος. Επίσης, η ακτινοβολία UV-C αποτελεί
αιτία του καταρράκτη, καθώς είναι αρκετά ισχυρή ώστε να περάσει μέσα από τον
αμφιβληστροειδή του ματιού.
·
Τελευταία, και ενδεχομένως η κυριότερη επίδραση της
UV-C στους ζωντανούς οργανισμούς είναι η μετάλλαξη του DNA τους. Μάλιστα, είναι
τόσο ισχυρή που οι επιστήμονες τη χρησιμοποιούν σε εργαστήρια και υπό
κατάλληλες συνθήκες για να επιτύχουν μεταλλάξεις γονιδίων. Πιο συγκεκριμένα, η
UV-C αλλοιώνει το DNA σε τέτοιο βαθμό ώστε αυτό σταδιακά να χάνει την ιδιότητά
του να διαιρείται και να πολλαπλασιάζεται.
Συνεπώς, η τρύπα του
όζοντος επιτρέπει την είσοδο των υπεριωδών ακτινοβολιών στην ατμόσφαιρα της
Γης, προκαλώντας όλα αυτά τα προβλήματα στους ζωντανούς οργανισμούς. Ωστόσο,
επιπτώσεις του φαινομένου αφορούν και το περιβάλλον. Η επικρατέστερη άποψη
είναι πως εφόσον το όζον, που απορροφά μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας,
μειώνεται, θα εισέρχεται περισσότερη θερμότητα στη Γη, η οποία σε συνδυασμό με
το επίσης σοβαρό φαινόμενο του θερμοκηπίου, θα συντελεί στην υπερθέρμανση του
πλανήτη. Ωστόσο, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας άρχισε να σχηματίζεται η
αντίληψη πως η τρύπα του όζοντος ψύχει αντί να θερμαίνει τη Γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου